هر آنکه از رفاقت دم میزد / ولی ناخوداگاه از خیانت دم میزد
تو رویاهام که با هر یک رفیقو / که با هر یک غم و شادی شریکو
به وقت خوش همه با تو رفیقو / به مشکل میرسی هر یک غریب
توی گفنار خویش دم از رفاقت / ولی بوئی نبردند از صداقت
رفاقت مثل ساختن آدم برفیه ،
ساختنش راحته ولی نگه داشتنش سخته
.
.
.
رنگ از رخسار گندم رفته است
دوستی از یاد مردم رفته است
ننگ دیگر در بین مردم ننگ نیست
آینه با آینه یک رنگ نیست
.
.
یاد دوست چندیست که مهمانم شده ،
خاطراتت آفت جانم شده
هر چه میگویم سخن از یاد دوست ،
در سکوت من فقط فریاد توست
بیقه در ادامه مطالب.....
تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شده
از عاشقی تباهی ، از زندگی مصیبت
از دوستی شکست و از سادگی خیانت
.
.
دلتنگی بد نیست ،
یادگاری است از آنانی که داریم و دورند
.
.
.
یافتن میلیون ها دوست معجزه نیست ،
معجزه توئی که بین میلیون ها دوست ، تکی !
.
.
هر رهگذری محرم اسرار نگردد ،
صحرای نمک زار ، چمن زار نگردد
هرجا که رسیدی مکش طرح رفاقت ،
هر کس که به تو یار وفادار نگردد
.
.
.
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
اگرچه نازنینان را وفا نیست
گلستانی چو باغ آشنا نیست
اگر بر چرخ هفتم پا گذارم
دلم یک لحظه از یادت جدا نیست
دوست دارم دوستم تو باشی
مریض باشم پرستارم تو باشی !
ما به لطف هر رفیقی دلخوشیم
هر رفیقی را نبینیم نا خوشیم
دل به هر کجا رو کند ، آخر بیاید سوی دوست
قبله دل ها کجا باشد به غیر از کوی دوست
.
.
.
.
دوست شایسته مثل عطر فروشه ،
اگه چیزی از عطرش بهت نده ،
بوی عطرش بهت میرسه
.
.
.
.
غربت آن است که بدانند کجایی نگیرند خبرت
دوست آن است که ندانند کجایی بگیرند خبرت
.
.
.
.
در مرام ما اسیران عاشقی رسمی ندارد
دوستی را میپرستیم چون که پایانی ندارد
پیامت زیبا ، مرامت بی همتا ،
دوستیمون پا بر جا ، به یادتم همه جا
.
.
عزیز یادی بکن از یار خسته
غبار دوریت بر من نشسته
دگر تیری نزن بالی ندارم
وجودم از غمت در هم شکسته
.
.
.
دل خورشید و بنازم که هنوز هم که هنوزه
واسه دوست و دشمن به یه اندازه میسوزه
.
.
در مرام ما نباشد جز وفاداری به دوست
به گلم بگو که یارت ، دلدارت دیوانه توست
دوستانه (سری 6)