قهر و آشتی و منت کشی (3)

ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﺒﺨﺶ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﻻﯾﻖ
ﺑﺨﺸﺶ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮ ﻻﯾﻖ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﻫﺴﺘﯽ
ﻣﻦ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺰ
ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪﻡ



ﮔﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﻠﻬﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺭﻫﺎ ، ﺑﺮﻣﻦ ﺑﺒﺨﺶ/
ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎ ، ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺑﺒﺨﺶ
ﺭﺍﻩ ﻭﺭﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﻧﺎ ﺑﻠﺪ ﭼﻮﻥ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ/
ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﻄﺎ ، ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺒﺨﺶ



ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰﻡ
ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ
ﺭﯾﺰﻡ
ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ﺍﮔﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺖ ﺑﺪﯼ ﮐﺮﺩﻡ

ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ
ﺑﺴﺘﻢ
ﻣﻨﻮ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﯽ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻢ
ﮐﻪ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﯼ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺩﻟﺖ ﺭﻭ ﻣﯽ
ﺷﮑﺴﺘﻢ
ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ ، ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺶ .....



ﺑﺮﺍﻡ ﺑﻤﻮﻥ ، ﺑﻬﻮﻧﻪ ﺑﺎﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩ/
ﻧﺰﺍﺭ ﮐﻪ ﺁﺭﺯﻭﻡ ﺑﺸﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻥ

بقیه در ادامه مطالب...

چی ﻣﯿﺸﺪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻨﻮ ﺩﻭﺳﺘﻢ
ﻣﯿﺪﺍﺷﺘﯽ ﻧﺎ ﺯﻧﯿﻦ
ﺟﺎﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﻡ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﺎﺷﺘﯽ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ
ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﯼ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﻭﻟﯽ ﺑﺪﻭﻥ
ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﻃﺎﻗﺖ ﻗﻬﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﭘﺲ ﺁﺷﺘﯽ ﺁﺷﺘﯽ ﻧﺎ
ﺯﻧﯿﻦ




ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﻘﺼﺮ,
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﻧﮑﻦ.
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮏﯾ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ
ﺟﺎﯼ ﻣﯿﻤﺎﻧﺪ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﺷﺘﯽ
ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻨﺪ



ﻗﻬﺮ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﻻﺭﺍ
ﻧﺎﺯ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻣﻮﯼ ﻓﺮﯾﺒﺎ
ﻃﻌﻨﻪ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺗﻠﺦ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ
ﭼﻬﺮﻩ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻗﻬﺮ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺯﯾﺒﺎ
ﻧﺎﺯ ﺗﻮﺭﺍ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﻨﺖ
ﺳﺮ ﺑﻪ ﺭﻫﺖ ﻣﯿﻨﻬﻢ ﺑﻪ ﻋﺠﺰ ﻭ ﺗﻤﻨﺎ

دوستی را دوست، معنی می دهد قهر هم با دوست، معنی می دهد
هیچ ** با دشمن خود، قهر نیست
قهری او هم نشان دوستی است …


.

جنس من از آهن و از سنگ نیست


من دلم تنگ است و یار دلتنگ نیست


حال دل از من نمیپرسی چرا


حال پرسیدن که دیگر ننگ نیست


.

منو ببخش تنهام نزار ، برای آخرین بار
تنهام نزار ، بی من نرو ، نگو خدانگهدار

منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم
منو بخشیدی و من چشمامو بستم
تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم
که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم
منو ببخش ، منو ببخش .....



گر تو را از ابلهی کردم رها ، برمن ببخش/بر سر پیمان نه بر مهر و وفا ، بر من ببخش
راه ورسم عاشقی را نا بلد چون کودکان/اشتباه و ناروا کردم خطا ، بر من ببخش



منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو
منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو



اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم
هنوزم خیس می شه چشمام وقتی یاد تو می افتم
هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره
هنوزم می گم خدایا کاشکی برگرده دوباره

بو سه ام را می گذارم پشت در
قهرکردی , قهرکردم , سر به سر
تو بیا , در را تماما باز کن
هر چه میخواهی برایم ناز كن
من غرورم را شکستم , داشتی ؟

آمدم , حالا تو با من آشتی ؟



به خاطر یافتن مقصر,
زندگی ات را تلخ و سیاه نكن.
بگذار آن چه در پایان یك عشق به جای میماند
خاطرات خوش باشد با من آشتی كن تا دنیا با من آشتی كند



همیشه رفتن بهترین نیست
گاهی میان رفتن وماندن هیچ فرقی نیست
چه قهر باشیم چه آشتی
اصل درست این است که عزیزان ما در خانه ی دل ما جای دارن

مگر غیر از وفا از من چه سر زد
که دل را بی وفا خواندی و رفتی
مگرغیراز نگاهت به چشمانم که درزد
که از ناز چشم خود ازدل گرفتی


قلبم گرفت عزیزم از بس که بی وفایی
تنگ غروب گم شد الماس آشنایی
خواستی ردم کنی تو یک جوری که نفهمم
یک لحظه باورم شد که من چقدر نفهمم

بی وفا عشق من
به خدا اشک من
می مونه رو گونه م
تا بیایی پیش من
رفتی و بعد تو
چه زجری کشیدم
هنوز تار موت و
به دنیا نمی دم

با تو از عشق میگفتم از پشیمانی
و از اینكه فرصتی دوباره هست یا نه ؟!...
در جواب صدایی بی وقفه می گفت:
"دستگاه مشترك مورد نظر خاموش می باشد!


مهم نیست که چه اندازه می بخشیم .
بلکه مهم این است که در بخشایش ما چه مقدار عشق وجود دارد.


بیا با پاک ترین سلام عشق آشتی کنیم *بیا با بنفشه های لب جوب آشتی کنیم * بیا ازحسرت و غم دیگه باهم حرف نزنیم * بیا برخنده ی این صبح بهار خنده کنیم