باز امشب عشق تنها میشود / زخم ، سهم فرق مولا میشود

جاده میماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل میگیرد غبار . . .

شهادت حضرت علی(ع) تسلیت

.

.

.

تا صورت پیوند جهان بود علی بود

تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود . . .

.

.

.

این دست های خالی و ساده دخیلتان ، ما را فقط به رسم رفاقت دعا کنید . . .

.

.

.

در کعبه شد پدید و به محراب شد شهید / قربان حسن مطلع و حسن ختام او . . .

.

.

.

ای ماه سر به مهر، سر از سجده برمدار

پشت سرت کسیست که شق القمر کند . . .

.

.

.

ما را به دعا کاش فراموش نسازند

رندان سحرخیز که صاحب نفسانند . . .

بقیه در ادامه مطالب...

یا رب ز تو امروز عطا می طلبم / هشیاری و بخشش خطا می طلبم

مقبولی روزه و نماز و طاعات / از درگه لطفت به دعا می طلبم . . .

.

.

.

امشب که بلرزید دل و بغض و صدایت / آرام روان گشت دلت سوی خدایت

رفتى به در خانه آن قاضى حاجات / یاد آر مرا ملتمس لطف و دعایت . . .

.

.

.

جنت به بها نمی دهی می دانم / امابه بهانه می دهی می دانم

گرنیست بها، بهانه دارم بسیار / بر اشک شبانه می دهی می دانم . . .

.

.

.

امشب تمام آینه ها را صدا کنید. / گاه اجابت است رو به سوی خداکنید

ای دوستان آبرو دار در نزد حق / در نیمه شب قدر مرا هم دعا کنید . . .

.

.

.

ای کاش علی شویم وعالی باشیم / هم سفره ی کاسه سفالی باشیم

چون سکه به دست کودکی برق زنیم / نان آور سفره های خالی باشیم

یا علی ، التماس دعا

.

.

.

باشورحسینى وصلابت حسنى درسوگ علی می گرییم . . .

دعایتان توشه ی بی برگی ما

.

.

.

تو بخشنده ی هر گناهی الهی / بجز تو نباشد پناهی الهی

به این بنده ی ناتوانت مدد کن / که ابلیس دارد سپاهی الهی

بجز حب حیدر که آنهم تو دادی / ندارم دگر تکیه گاهی الهی . . .

یا علی ، التماس دعا

.

.

.

کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است

جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است

تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست

قلب مجنون سوی صحرا می رود / حیدر-ع امشب سوی زهرا میرود . . .

.

.

.

باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود

آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود

پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود

جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار

شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.

.

.

.

در آخر این شعر زیبا تقدیم به شما

از نخلستان و چاه و است و علی(ع) / کوفه در خواب گناه است و علی

کوفه خواب است و کسی در جاده نیست / در تمام شهر یک آزاده نیست

کوفیان با ننگ سودا می کنند / از علی امشب تبرا می کنند

کوفیان با عافیت خو می کنند / بر سر دنیا هیاهو می کنند

باز امشب عشق تنها می شود / زخم ، سهم فرق مولا می شود

کوفیان امشب « ولی » را می کشند / فاتح خیبر « علی » را می کشند

آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود

باز امشب عقده ها گل می کند / بر لبان غم ، دعا گل می کند

پشت نخل آرزو ، خم می شود / داغ حسرت سهم ، آدم می شود

می شود امت یتیم و بی امام / عشق ، ناکام و عدالت ، ناتمام

جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار

کوفیان ، مست ترنم می شوند / در غبار عافیت گم می شوند

کوفه ، ای ظلمت سرای شب نورد / کوفه ، شهر عافیت ، آیین زرد

کوفه ، ای نامرد ، ای شهر فریب / کوفه ، ای بی درد ، ای شهر فریب

زادگاه و قبله ی اصحاب باد / پنج فصل عدل را دادی به باد

خوب می دانم علی سهمت نبود / درک آن خورشید در فهمت نبود

چون که با زهر تو پرپر شد علی / همنشین زخم خنجر شد علی

کاش امشب باز باران می گرفت / بغض من راه نیستان می گرفت

کاش امشب درد می آمد فرود / بغض من ، زخم علی را می سرود

چاه کو ، تا بشنود درد مرا / ماه کو ، آن شاهد درد آشنا

ای علی ، هجر و صبوری تا به کی / چهارده قرن از تو دوری تا به کی

تا به کی باید ز هجرانت سرود / شعر در وصف شهیدانت سرود

بی تو ای مولا ، دل ما کربلاست / سهم ما از زندگی ، درد و بلاست

عشق در چشمان من گل گاشته / گریه با من ماجراها داشته

خانه ام امشب دوباره ابری است / گریه ، گام آخر بی صبری است

بی تو بر دل مانده زخم صد فدک / کو دو بیتی ، کو جنون ، کو نی لبک

غم مدار ، اما دل ما محکم است / گر چه دنیا سهم ابن ملجم است

ذوالفقارت یا علی میراث ماست / ما به خونخواهی به پا خواهیم خاست

ای علی ، سنگ صبور فاطمه / وارث زخم غیور فاطمه

ای شهید فتنه ی قوم جمله / بهترین تفسیر اخلاص عمل

چشمهایت ای طلوع دلنواز / بر جهان ای کاش می تابید باز

کاش امشب باز باران می گرفت / بغض من راه نیستان می گرفت

کاش امشب درد می آمد فرود / بغض من زخم علی را می سرود

شیعیان ، من داغدار حیدرم / داغدار آن بهار پرپرم

بی علی ، ماییم و اندوهی مدام / روبروی ماست راهی ناتمام

بی علی ، دنیا ندارد اعتبار / وای بر ما ، وای بر این روزگار . . .