رمضان (11)

ماه رمضان است صفا آمده است
بر خانه دل نو رو ضیا آمده است
از سفره ما بوی بهشت می اید
این سفره ز درگاه خدا آمده است

* * * *

رسید آن ماه مهمانی یزدان
زدل دستی بریم تا کوی جانان
بگیریم هر سحر جام از سبویش
بخوانیم صد غزل اخلاص و عرفان

* * * *

مسجد، سر ظهر خشکسالی دارد

دینم بی تو جای خالی دارد

من مانده ام و سوال سختی اینطور :

ماه رمضان با تو چه حالی دارد ؟

* * * *

رمضان شهر عشق و عرفان است
رمضان بحر فيض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن
گــــاه تــــجديد عهد و پيمان است
ماه مهمانی خدا مبارک

* * * *

بـر هــر نفست اشاره دارد رمضان / بر عشق و عطش نظاره دارد رمضان

در ظلمت بیکرانه ی شبهامان / دریا دریا ستاره دارد رمضان . . .

بقیه در ادامه مطالب....

این دهان بستی دهانی باز شد / کو خورنده‌ لقمه های راز شد

لب فـروبند از طعام و از شراب / سوی خـوان آسمانی کن شتاب . . .

* * * *

معنی جمله زیر در ماه رمضان کامل معنا میشود

ساحل دلت را به خدا بسپار ، خودش قشنگ ترین قایق را برایت می فرستد . . .

* * * *

ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطی است / ماه وفور فیض و کرامات کبریاست

ماه صعود روح به اوج فضیلت است / ماه نزول مائده رحمت خداست . . .

* * * *

باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش

زان باده که در میکده عشق فروشند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .

* * * *

سفره ی ذکر تو بر سجاده ی نماز باز شد

گویی به خدا بوی عطر علی همه جا رنگ گرفت . . .

* * * *

مغرب آفتاب عمر علی / مشرق ماهتاب قرآن است

در چنین مه که انس و جان یارب / بر سر سفره تو مهمـان است . . .

* * * *

قُل قُل گرم سماور در اتاق / می‌برد من را به عصر کوزه‌ها

می‌برد تا لحظه‌ی افطارها / می‌برد من را به ماه روزه‌ها . . .

* * * *

بـاز هـوای سحرم آرزوست / خلوت و مـژگان تـرم آرزوست

شکوه ی غربت نبرم این زمـان / دست تو و روی تو ام آرزوست . . .